Ένα τελευταίο «κάτι για το καλοκαίρι» έταξα στο «ντουλαπάκι» μου και να το!
Αυτός εκεί, ο χαμένος στον κισσό που παρασιτεί πάνω του, – ναι, αν προσέξεις καλά θα τον διακρίνεις – ήταν ένας κομμένος κορμός πεύκου.
Με λίγη φαντασία και λίγη βοήθεια από τον γλυκό μπαμπά μου (εντάξει, δεν θα το κρύψω πως δεν μπορώ να διαχειριστώ το αλυσοπρίονο-ακόμη!) έγινε αυτό!
Ένα σπιτάκι για τα νανάκια του κήπου μας!
Ο Ορέστης ενθουσιάστηκε! Πηγαίνει καθε πρωί, τα βλέπει και λέει : «Ξύπνησαν!»
Τα νανάκια του δικού σας κήπου πού κοιμούνται;;;
Advertisements
Τι όμορφο και παραμυθένιο έγινε;;;; Μπράβο στον μπαμπά σου!!! Και σε εσένα για την ιδέα!!! Τυχερή που έχεις τέτοιο κήπο!!! Άντε σιγά σιγά να παίρνουμε τον «αέρα» με το αλυσοπρίονο!!!
Είναι στο εξοχικό μας, λίγο πιο κάτω από τα 3-5 Πηγάδια! Το ΄χω ρε το αλυσοπρίονο! Δεν σας το λέω για να μην σας κομπλάρω!